Podporo rodzin

Dzień 21.

Słowo życia:
„Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony” (Łk 18, 14)

Podporo rodzin, módl się za nami.

Ks. Mateusz:
Podpora rodzin.
Rodzina jest podstawową komórką życia społecznego. Jest także najważniejszym miejscem wzrostu „w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi” (Łk 2, 52). Tak było w przypadku wcielonego Syna Bożego, tak jest i z nami.
Święty Józef jest podporą rodzin, ponieważ mimo iż nie był biologicznym ojcem Jezusa i nie do końca rozumiał tajemnicę Maryi, zdał egzamin z ojcostwa. Był prawdziwą głową Świętej Rodziny – w Nazarecie, w Betlejem, w Egipcie i w Jerozolimie, od poczęcia Jezusa aż po swoje ostatnie dni.
Prośmy św. Józefa, aby był podporą dla wszystkich rodzin. Niech wierne Bogu ufnie podążają sprawdzonymi szlakami dekalogu, stając się szkołami szacunku dla „chleba powszedniego” oraz wzajemnego przebaczenia. Módlmy się także, aby św. Józef szczególnie wspierał wszystkich ojców – biologicznych i duchowych – oraz miał w opiece sieroty i wdowy.

Marek:
Prawdziwą podporą w życiu rodzinnym jest ten, kto ma odwagę kochać bezwarunkowo.
W rodzinie jest nią odpowiedzialny ojciec, który potrafi zmierzyć się z każdym problemem twarzą w twarz i przyjmuje wolę Boga po spotkaniu z Nim na modlitwie. Działanie bez rozeznania może być pozbawione sensu i stać się bardziej męczącym bieganiem bez celu niż wsparciem najbliższych.
Sprawdzianem jest konkretna postawa zaangażowania bez względu na czas, miejsce i okoliczności.
Serce Józefa uczy nas, że kiedy w obliczu zagrożenia i lęku przed trudnościami stajemy w modlitwie przed Bogiem, wraca pogoda ducha i pokój serca. Bóg bowiem zawsze chętnie wychodzi na spotkanie i pomaga każdemu człowiekowi. Nawet temu, który czasem zawiódł na całej linii.

Św. Jan Paweł II: „Jakże bogata nauka płynie stąd dla dzisiejszej rodziny! Ponieważ «istota i zadania rodziny są ostatecznie określone przez miłość», zaś «rodzina … otrzymuje misję strzeżenia, objawiania i przekazywania miłości, będącej żywym odbiciem i rzeczywistym udzielaniem się miłości Bożej ludzkości oraz miłości Chrystusa Pana Kościołowi, Jego oblubienicy», wszystkie rodziny chrześcijańskie winny upodabniać się do Świętej Rodziny, tego pierwotnego «Kościoła domowego». W niej bowiem «cudownym zamysłem Bożym żył … ukryty przez długie lata Syn Boży: jest ona więc pierwowzorem i przykładem wszystkich rodzin chrześcijańskich»” (Redemptoris Custos, nr 7).

Papież Franciszek: „Józef nie jest człowiekiem biernie zrezygnowanym. Jego uczestnictwo jest mężne i znaczące. Akceptacja jest sposobem, w jaki przejawia się w naszym życiu dar męstwa, który otrzymujemy od Ducha Świętego. Jedynie Pan może dać nam moc, aby przyjąć życie takim, jakim jest, aby uczynić miejsce także dla tej przeciwstawnej, nieoczekiwanej, rozczarowującej części naszego istnienia” (Patris corde, nr 4).

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów Litanię do św. Józefa.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za rodziny w kryzysie, zagrożone rozpadem. Pomyśl też, co konkretnie możesz zrobić, aby im pomóc.