Opiekunie dziewic

Dzień 20.

Słowo życia:
„Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą»” (Mk 12, 29–30)

Opiekunie dziewic, módl się za nami.

Ks. Mateusz:
Opiekun dziewic.
Święty Józef jako oblubieniec Maryi miał z pewnością plany dotyczące ich wspólnego pożycia małżeńskiego oraz rodziny. Gdy okazało się, że Maryja jest brzemienna, nie chcąc narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
„Józefie synu Dawida, nie bój się” – usłyszał od anioła. Zaufał Bożym planom i przyjął Maryję – Dziewicę i Matkę wraz z Jej tajemnicą.
Święty Józef i dzisiaj jest opiekunem dziewic. Pomaga przyjmować Jezusa wraz z Maryją do swojego życia. Wspiera w ochronie tego, co najpiękniejsze, najdelikatniejsze i najczystsze.
Prośmy św. Józefa – opiekuna dziewic – o wzrost poszanowania dla piękna i godności czystej miłości.

Marek:
Ludzkość jest największym producentem zbędnego cierpienia. Poprzez niewłaściwe decyzje tracimy naszą godność dzieci Bożych. Umieramy przedwcześnie z przesytu, przygniatani ideologiami, które tylko pozornie dają nam wolność. Młode pokolenie narażone jest na życie w nieustannym napięciu pomiędzy tym, co prawdziwe, a iluzją.
Kościół jako matka ma cechy kobiecego serca – podobnie jak Maryja, która stale inspiruje do życia w czystości. Ona i Józef uczą, aby nigdy nie ulegać fałszywym przekonaniom, że życie człowieka to pasmo niekończących się sukcesów czy pogoń za rozkoszą.
Serce Józefa pokazuje nam, że człowiek wiary nie jest wolny od pokus, lecz nigdy nie oddala się od ideału, do którego został stworzony, ponieważ wybory życiowe nieuwzględniające woli Bożej mogą prowadzić do niepotrzebnego cierpienia.

Św. Jan Paweł II: „Józef był świadkiem naocznym tych narodzin, które dokonały się w warunkach po ludzku upokarzających, były więc pierwszą zapowiedzią owego dobrowolnego «wyniszczenia» (por. Flp 2, 5–8), jakie Chrystus przyjmie na siebie dla odkupienia grzechów” (Redemptoris Custos, nr 10).

Papież Franciszek: „Życie duchowe, ukazywane nam przez Józefa, nie jest drogą, która wyjaśnia, ale drogą, która akceptuje. Jedynie na podstawie tego przyjęcia, tego pojednania, możemy również wyczuć wspanialszą historię, jej głębsze znaczenie. Zdaje się, jakby to było echo żarliwych słów Hioba, który odpowiada na zachętę swojej żony do buntu ze względu na całe zło, jakiego doznał: «Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy?» (Hi 2, 10)” (Patris corde, nr 4).

Zadanie rekolekcyjne:
Odmów Litanię do św. Józefa.

Ćwiczenie dodatkowe:
Pomódl się za wszystkie kobiety o wzrost pięknej i czystej miłości.
Dla mężczyzn: tej „jednej jedynej” ofiaruj lilię na znak twojej miłości i czystych intencji.